winterhaiku

in de zinken goot
klinkt de kraaienroffel
net als vorig jaar

melkwit in de mist
op doorbreken de zon
- epifaniën

onze kraai schrokt
alle kokosnoten leeg
super zo’n bonus

die tortelduif daar
traag trippelend in de sneeuw
zoekt ie Egidius?

roerloos op een tak
wachten kraaien in de tuin
toch niet op mij?

in zijn element:
de hond wrijft zijn gouden vacht
door de verse sneeuw

die spreeuw…
ook in de winter pikt ie
bij het leven

winterwit de kust
en een vogel in het donker
hij neemt mij de maat

in stukken
smeltend als sneeuw voor de zon
de grote pop

op de breuklijn
breken blinde krachten door
wie ziet nog toe?

opa laat even
het bankbiljet knisperen
bij het geven

een duifje
koerend in het kozijn
overstemt de preek

de golfbaan ziet zwart
van uitvreters die pikken
in wat nog leeft

'Veldzicht' is ruim zicht
op automobielen
en dealerhangaars

mijn voet begraaft zich
- ondoorgrondelijk
de gang van een mol

1 – 20 januari 2010