Wiekt met warmte omhoog

je vesten stevig
in de grond
je muren imponeren
schragen beeld
tot aan de horizon

de wind houdt
voeten droog
kietelt stenen
met wat blaadjes
wiekt met warmte omhoog

waar uilen jou
de wijste weten
in het geven van de tijd
hun roerloos wachten tot
de dag zijn licht verslijt

jouw klanken
geven mensen uren
de zomeravond laat je
langer duren met
een opkomende maan

je hebt mijn dorp gedomineerd
huizen hun bestaan gegeven
generaties hebben lessen
over god in jou geleerd
je bent als monument gebleven

wil melker
25/07/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl