Vloeiden liefde

ik ken
de druppel
heb hem mijn
hele leven gebruikt
steeds kleine beetjes
huilde nooit voluit

hij groeide
niet mee
prikte vaak
achter mijn ogen
meer stond ik
dan niet toe

boog voorover
kuchte wat
wendde mij af
snoot mijn neus
toen was het over
ik had geen keus

pas met jou
werd het anders
hij wilde erbij
druppels groeiden
vloeiden liefde
het alleen zijn voorbij