Van hemelse allure

ik had je
niet zien komen
je was er ineens
nog kleurde je
licht zonder dromen

pas later bracht
de huidkleurvariant
je vormen in herkenbaar
verband ondanks
fluctuerende variaties

in eigentijdse
momenten spreidden
jouw talenten je
specifieke subtiliteiten
ruim tentoon

verrassing golfde
door de groep
men wist goed van
van de hoed maar ook
de rand bleek interessant

het stukje schoon
van hemelse allure
stond ademloos met
de mens voor hetere vuren
in adoratie van ongekend

je bent gegaan
op de jou bekende
mystieke wijze met lach
in hartstochtelijke dracht
verpakt in stralende ogen