Uit de hoogte
nachtegalen
zongen
reien lang
ze dansten
vleugels ruisten
langs mijn kist
de loop was
ongelijk van tred
gedragen woorden
wierook en gebed
ze keken hoe
ook ik werd
weggezet
deden
uit de hoogte
wierpen bloemen
schenen zon
maar de grond
bleef koud
geen traan
is me gelaten
wil melker
21/04/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl
.
- Wil je reageren op deze bijdrage? Reageren is eenvoudig. Klik op ‘discuss’ onderaan deze pagina en geef vervolgens je mening.
- Je kunt ook een stem op bijdragen uitbrengen. Klik daarvoor op ‘rate’ onderaan deze pagina en druk op het plusteken + om een positieve stem uit te brengen.