Stukje zekerheid

mag ik nog een
stukje zekerheid
waar kracht en lach
al jarenlang façade zijn
in toenemende pijn

fragiel balanceer ik
op dat evenwicht
kijk in de verte naar
het perspectief dat ik
ooit droomde en nu zo mis

met cape en
baret heb ik mij
waardig neergezet
kleur woorden
op het blanco doek

maar het is niet
genoeg om als poëet
mensen te onderwijzen
zij willen contact en liefde
vooral in echte bewijzen

heb mezelf weggedaan
in goede doelen
aan de overkant
gelukkig ben ik hier
nog overeind gebleven

maar mijn zekerheden
zijn verdwenen
dwaal rusteloos rond
zoek houvast mag ik
vandaag jouw blijde lach