Stille weemoed

ik wist
dat de kou
weer zou komen

zag de ganzen
op hun vlucht
in je ogen dromen

met stille weemoed
vlogen wij mee naar
het zuiden langs de zee

je was iets kwijt
lachte in berusting
ik voelde vage spijt

de wereld was
intens verlokkelijk
met opgefokte haast

wij werden opgeslokt
alleen in de vakanties
was rust altijd de baas