Solitude
nachten dragen
ongemerkt
in de kringen
van vingers
tijd neemt ongetwijfeld
iets waardevol
met zich mee
moed graven
tot stilte
hoorbaar wordt
zich kenbaar maakt
in vredigheid
na het treffen
het portret van morgen
verandert voelbaar
- zie je niet? -
Lily May Parker
.
- Wil je reageren op deze bijdrage? Reageren is eenvoudig. Klik op ‘discuss’ onderaan deze pagina en geef vervolgens je mening.
- Je kunt ook een stem op bijdragen uitbrengen. Klik daarvoor op ‘rate’ onderaan deze pagina en druk op het plusteken + om een positieve stem uit te brengen.
- Je eigen teksten verbeteren of aanpassen kan door op ‘edit’ te klikken onderaan een pagina. In dat geval moet je wel een account hebben, want anonieme bijdragen kunnen niet verbeterd worden.
