Schreeuw

Ik staar
in de nacht,
het eindeloze
NIETS

In mij
borrelen emoties:
angsten
pijnen.
Ze stijgen
in mij op,
nemen de macht
over mijn keel.

Een SCHREEUW
dringt zich
aan mij op

Een SCHREEUW
van
pijn
verdriet
gemis.

.

• Wil je reageren op deze bijdrage? Reageren is eenvoudig. Klik op ‘discuss’ onderaan deze pagina en geef vervolgens je mening over dit gedicht.
• Je kunt ook een stem op bijdragen uitbrengen. Klik daarvoor op ‘rate’ onderaan deze pagina en druk op het plusteken + om een positieve stem uit te brengen.
• Je eigen teksten verbeteren of aanpassen kan door op ‘edit’ te klikken onderaan een pagina.