Oplichtend sterrenstof

ik zie ze gaan
als strepen aan de hemel
hun zielen helemaal vooraan

geen ballast of
verder aards omhulsel
alleen kristal markeert de vaart

tot waar de tijd
zijn grenzen lost en naadloos
overgaat in eeuwigheid

ze zijn vervlogen
in oplichtend sterrenstof
met vurig laatste groet

hun speelsheid is weer
samen delen zij stralen nu
oneindigheid op de voorste rij