Melancholie In Een Weiland
Witte eenzame schoentjes van wol
Zoeken een weg door het stijf bevroren gras
Een moeder blaat - een wolk waait weg
Als je evenbeeld hoog in de hemel waadt
Zeer melancholisch is het schaap
Een gelaat waarmee je niet heel graag
Zou willen ruilen - oren als uit zand geraapt
Een stemgeluid, het klinkt als huilen
En voetjes gevuld met vieze hoefjes, poep
Men telt ze tot het leidt tot slaap
Zo melancholisch is het schaap
AV1. melancholie, schrijfopdracht, Andreas Blender (die een beetje melig was/is)