Maan 2

ik heb
geprobeerd
uit de stilte
van mijn woorden
naar voren te treden

me voor het eerst
te laten zien
in de hoofdletters
waarmee ik altijd
de wereld bekeek

de kleine letters
had ik als kind
al heel vroeg
begrepen en daarna
leren leven

ik wist dat dit
niet alles kon zijn
er was een gordijn
van volwassen zijn
om ooit te passeren

maar ik kreeg
taal nog teken
terwijl wij al zoveel
op elkaar leken scheen
maan een verkeerde tijd