Vleselijk
Handswithmeat.jpg

Het was kerstmis en we zaten aan tafel tijdens het kerstdiner. Mijn stiefvader kauwde op konijnenvlees in cranberrysaus toen hij ineens tegen mijn moeder zei: ‘Ik zat daarnet te denken… Stel je voor dat jij en ik schipbreuk zouden lijden en dat we zonder eten op een vlot in zee rond zouden drijven… Dan zou ik jou vermoorden en opeten.’

Mijn moeder keek hem ongelovig aan, legde haar mes en vork op tafel neer en schoof haar bord met vlees van zich af. Vervolgens begon ze te huilen. ‘Meen je dat?’ Snikte ze vol afschuw, ‘zou jij mij echt afmaken en opeten?’

Mijn stiefvader bleef onbewogen op het konijnenvlees met cranberry saus kauwen en antwoordde enigszins geïrriteerd: ‘Reageer toch niet altijd zo emotioneel. Natuurlijk zou ik je afslachten en opeten. Zo werkt het nou eenmaal in de natuur. Dat noem je het recht van de sterkste. Het is toch geen reden om zo emotioneel te worden? We zitten niet op een vlot op zee, wel dan? We bevinden ons in Amsterdam aan een kersttafel en ik eet heerlijk konijnenvlees, niet jouw vlees. In godsnaam vrouw, doe me een plezier en verpest ons kerstdiner nou niet.’