junk

gescheurde zon en een schreeuw
in de derde oosterparkstraat die
niemand hoorde dan een verhongerde
stadsmeeuw in een vermagerd gelaat

werelddroom van plastic als huid en lif-
tend naar parijs en kilte in de rug waar
bekladderde muren de eenzaamheid
verhullen en weer berooid terug

versmolten in brokstukken van
nog een laatste woord en steeds maar
denken dat dit nog nooit is gehoord

de halte weet meer met een fietsket-
ting tot zwijgen gebracht - zo leeft een
junk in de omhelzing van de nacht

pieter c