Jij danst kleuren

ik leg het mozaïek
van mijn leven
nog steeds onvolledig

veel ballen en
scherpe hoeken soms
vloeien lijnen verdriet

vaak heel euforisch
maar stilte doet
vrolijkheid teniet

in afscheid zit
al het gemis dat
eenzaamheid strikt

jij danst kleuren
ik ga voor symmetrie
in samengaan

jouw visie geeft
weinig groen licht
beperkt in rood het zicht

wij knipperen
maar schakelen
nooit synchroon

onze mozaïek van
levenslange liefde
blijft een vage droom