Interview

Als ik kunstschilder Henk de Vries (1951) vraag waar hij momenteel woont, vertelt hij me dat hij in 2004 naar België is verhuisd omdat hij meer ruimte nodig had om te schilderen. Hij werd in Eindhoven geboren en heeft daar bijna zijn hele leven gewoond, maar België bevalt hem ook prima. Daar woont hij samen met zijn grote liefde ‘Miel’ in een vrijstaand huis, lekker tussen de bomen, planten en vogels. Hij houdt van de natuur, in het bijzonder van vogels. Smeltende ijskappen en zo, dat maakt hem best ongerust, maar voorlopig steekt hij nog even zijn kop in het zand. Ondanks dat hij op mannen valt, vind hij vrouwen intrigerende wezens. Hij schildert zowel mannen als vrouwen, vooral hun kwetsbare kanten durft hij te laten zien. Hij heeft een klein atelier in België en schildert graag en veel. Op zijn schilderijen staan vaak mensen uit andere culturen. Waardige, gevoelige figuren die soms met een bijna bedroefde blik de wereld in staren. Zijn schilderijen zijn echter niet somber te noemen, maar juist dynamisch en warm. Misschien maakt dat zijn schilderijen wel zo speciaal, die combinatie van vrolijke kleuren, veel folklore en figuren die je aankijken alsof ze getroost willen worden.


hdevries2.jpg

Blue Eyes, 1.00mx1.00m acryl op doek

DB: Heeft het veranderen van land als woonplaats ook invloed gehad op de onderwerpen van je schilderijen?

HdV: Nee en dat zal het ook nooit hebben. Ik houd van mensen aan de rand van de samenleving, maar ook van andere rassen en culturen. Mensen met een donkere huidskleur vind ik prachtig, daarom zie je veel mensen met een donkere huid op mijn schilderijen.

DB: Welke situaties in het dagelijks leven zorgen ervoor dat je ineens alles opzij zet om te gaan schilderen?

HdV: Bepaalde boeken bijvoorbeeld. Ik leef me sterk in en dan is het net alsof ik met de hoofdpersoon door het boek heen loop. Maar ook een feest met ‘gekke’ mensen kan me inspireren of een vakantie naar Kreta en me dan inbeelden dat ik in het paleis van koning Minos woon. Me echt even in een andere tijd wanen, dat prikkelt mijn fantasie. Ik was eens in Tunesië en zag al die prachtige mensen daar. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en zag ze voor me in penseelstreken. Ik kon bijna niet wachten tot ik thuis zou zijn om ze te schilderen.

.
hdvries5.jpg

Greek Warriors, 80cm x 1 m, acryl op doek

DB: Sommige personen op je schilderijen hebben een zodanig intrigerende blik dat ik in hun ogen probeer te lezen wat ze bezighoudt of dwarszit. Ik blijf er echt naar kijken en staar die figuren een tijdje in de ogen alsof ze leven. Ze zijn vaak opgebouwd uit heldere kleuren maar ze kijken enigszins bedroefd. Alsof ze mij iets zeggen willen waar ik nooit achter kan komen omdat ze in de verf gevangen zitten. Waar denken de personen op jouw schilderijen aan?

HdV: Dat zou ik echt niet weten! Ik schilder wat in mijn hoofd opkomt, of wat ik zie. Ik moet zelf iets met het onderwerp hebben en dat is juist vaak de blik in iemands ogen… Als ik met mensen praat, vind ik het ook fijn als ze me aankijken. Ogen zeggen alles… Maar nu je dit zo aan me vraagt… ik schilder inderdaad nooit mensen die lachen.

.
hdevries4.jpg

Devine, 40cm x 40cm, acryl op doek

DB: Dus het heeft geen speciale reden dat sommige figuren op je schilderijen droevig kijken? Het sterkste zag ik het bij Blue Eyes, de blik van de figuur op je schilderij Blue Eyes is echt bijzonder. Toen je dat schilderij maakte, schilderde je toen bewust die aparte blik in die ogen of was het puur toeval?

HdV: Bij Blue Eyes zie je een fragment van het schilderij, in dit geval het gezicht. Als je het hele schilderij ziet dan zie je een naakte vrouw in al haar kwetsbaarheid. Misschien heb ik onbewust de daarbij behorende blik in haar ogen geschilderd?

.
Blueeyestotaal

DB: Schilder je dagelijks bij wijze van routine of pak je het anders aan?

HdV: Ik schilder wanneer ik het heilige vuur heb.

DB: Werk je met modellen die voor je komen poseren, met foto’s als voorbeeld of op een andere manier?

HdV: Ik maak foto’s van mensen. Op reizen tijdens vakanties of mensen uit mijn vriendenkring. Ik schilder soms ook Afrikaanse kunst, en afbeeldingen daarvan inspireren mij ook heel erg. Als ik een museum heb bezocht of beelden heb gezien wil ik die ook schilderen. Vaak mijn eigen interpretatie daarvan of dicht bij hetgeen ik gezien heb. Soms droom ik van mensen, die ik dan later schilder.

.
hdevries3.jpg

Head of A Crowned ONI, 1.40 x 1 m, acryl op doek

DB: Ik mis nog een zelfportret in je collectie, komt dat nog?

HdV: Een zelfportret zal er nooit komen. Het is geen uitdaging voor me om mezelf te schilderen.

DB: Welke andere kunstenaars maken indruk op jou met hun werk?

HdV: Met name de impressionisten onder andere Monet, Gaugain en Toulouse Lautrec. En van deze tijd: Gertie Bierenbroodpot, Astrid Engels en Charlotte Molenkamp.

DB: In een paar van je schilderijen ‘Hungry’ en ‘Blue Eyes’ staan vissen naast menselijke figuren afgebeeld. Hebben vissen een speciale betekenis voor je?

HdV: Ik vind vissen erg mooi. Op het schilderij Hungry symboliseren ze ‘gewoon’ honger. De linker figuur likt zijn lippen.

.
HdeVries01.jpg

Hungry, 1m x 1m, acryl op doek

DB: Wat zou je beginnende kunstenaars voor advies willen geven?

HdV: Zoek en vind je eigen stijl. Schilder alleen wat bij je past, dan zal het lukken.


HenkdeV.jpg

Henk de Vries exposeerde reeds in: Grand café Theater Dance Clinique (Eindhoven), ’t Oude Raadhuis (Beek en Donk), Philips Nederland (Eindhoven), Civo design (Witte Dame) Eindhoven, Lume Art Design (Weert), H/G Ruijsenberg (Gemert), Galerie en Beeldentuin Molenhof (Weert), Galerie Anubus (Budel Schoot).

Voor prijzen (of verzoek om exposities) kunt u contact op nemen met Miel: eb.tenyks|esseirdna.s#eb.tenyks|esseirdna.s, of telefonisch.0032-11-823045 (Belgie)

Interview: Daphne Buter.

Wil je reageren op dit interview? Klik dan op 'discuss' in het menu met blauwe letters (onderaan deze pagina) en laat een reactie achter.