In zonneschildering

langzaam druipt
licht in zonneschildering
langs kale muren

tijd belijst
de uren die vergaan
zonder enig bewijs van bestaan

geluidloos mengen
kleuren verglijden naar
etmaals donkere entiteit

toch passeert
niets ongeregistreerd
wij zijn nooit naamloze passanten

ons leven is geen schijn
wij waren daar en deelden
onlosmakend het universele zijn