In lange haren zonneschijn

herfst licht op
in spikkelglanzen
mist danst langs
akkoorden van de
eerste stralen zon

verstild kijken
koeien in de verte
vol verbazing rond
hun romp verdwenen
in een witte deken

nog is je lach
wat onbestemd
in flarden nacht
maar ogen spiegelen
al wat je verwacht

als wij het pad afgaan
en nevels vocht zich
aan ons hechten
glanzen parels kristallijn
in lange haren zonneschijn