Het was een teken
Beminde, wat ons bezielde
En hoe de tijd ermee omging
Hoe je haren grijs werden
En je glimlach dieper
Waar we begonnen
Ligt nu een vreemde steen
De ramen zijn beslagen
Iemand anders veegt de hal
Als vroeger zie ik
Je in de deuropening staan
En het licht dat je omgaf
En dat er iets tussen ons was
Het was een teken
Nu is het zenit vol overgave
Wolken landen in de boom
Vogels zweven aan de horizon
Laat het nog niet voorbij gegaan
Dit wachten is als vrezen
Jantine Duskes
.
- Wil je reageren op deze bijdrage? Reageren is eenvoudig. Klik op ‘discuss’ onderaan deze pagina en geef vervolgens je mening.
- Je kunt ook een stem op bijdragen uitbrengen. Klik daarvoor op ‘rate’ onderaan deze pagina en druk op het plusteken + om een stem uit te brengen.
