Het onbekende gif

ik struikelde over
een slang op de grond
die als stok vermomd zo
het warme wegdek vond

angst verlamde mij
was doodsbang voor het
onbekende gif dat ik
in hun scherpe tanden wist

toch moest ik
mijn hand uitsteken
om de val te breken
al sissend schoot hij weg

pas later kwam de schrik
ik bibberde begon me
licht onwel te voelen in
realisatie van het ogenblik

vallend tussen dood en leven
zag ik mijn geest zweven
in later stikkend overgeven
godzijdank was ik niet gebeten