Guur schraalt de wind

ik streep lucht
heb genoeg van het
vluchtige wolkenspel
schaapjes die zeilen in
een grazige blauwe weide

de tijd is voorbij
dat blaadjes romantisch
ruizelen in machtige eiken
het nu geel bruine loof
begint in snel tempo te wijken

na storm en regen is
kale strakte overgebleven
guur schraalt de wind
door takken en sprieten
voordat het echt gaat vriezen

samen knus ik binnen
zoek naar de warmte van kerst
in de hoop op het wonder
van kind en de vrede zoals
dat al eeuwen wordt voorzegd