Gewoon ik

'k Wil alles om me heen vergeten
wegduiken in de stilte van mijn eigen zijn
luisteren naar de stem van mijn geweten
over het al dan niet goed zijn.

Even praten met mijn eigen persoon
zwevend op stille akkoorden
luisteren naar elk geluid, elke toon
de dingen die ze verwoorden.

Gewoon even weg van alle zorgen
weg uit de dagelijkse sleur
zelfs niet denken aan morgen
gewoon ik, achter een gesloten deur

Lei

.

  • Wil je reageren op deze bijdrage? Reageren is eenvoudig. Klik op ‘discuss’ onderaan deze pagina en geef vervolgens je mening over dit gedicht.
  • Je kunt ook een stem op bijdragen uitbrengen. Klik daarvoor op ‘rate’ onderaan deze pagina en druk op het plusteken + om een positieve stem uit te brengen.