Geluidloos verdriet

ik vroeg maar
je antwoordde niet
keek me aan
iets in je blik riep
wanhopig mijn naam

jij draaide om
wilde gaan
ik pakte je handen
je twijfelde
bleef even staan

zag tranen
in ogen
een mond met
geluidloos verdriet
je vertrok zonder iets

ik heb je nooit
meer gezien
de tijd was op slot
wij gingen in liefde
samen kapot