Flitsende ogen

ik heb jou
eigenlijk nooit
horen zingen
wel parelden de
hoogste tonen
verrukkelijk in lach
het was meer
neuriën waarin
de melodie een
eigen ritme had

de fonetiek
van woorden
bleek van
ondergeschikt
belang voelen
en begrijpen
van stemmingen
bepaalden de
magische kleuren
van je zang

als geen
ander wisten
jouw flitsende
ogen de
toeschouwers
al vooraf
te binden in
het sprankelend
dirigeren van dit
muzikaal zangverhaal