fiolen

fiolen

het zilte bloed kleurt de vloed aan het
onbekende eiland er niet meer geboomd
wordt in een taal van onbevrucht kabaal
als er ooit in het verdoofde hoofd de fiolen

uitgegoten worden langs de wanden dralen
wilde verhalen gemengd met passie en
verleden kruislings in het hedenvisioen
tot er ooit een licht versmelt in beelden

die wij met elkaar deelden van oogmorfine
in kwatrijnen en terzinen zoals moloch en
theater in het oeverloos gesnater te gek

en te zwak maar het gemak van aldoor dromen
en ontkennen de haren verzengen in het
gruweldrama aangespoelde echoklanken

pieter c paardenkooper