Een sprankje ondeugd

ik zag
je ogen zingen
met het licht
van de zon
van binnen

een sprankje
ondeugd lag
als verrassing over
je bruingebrande jeugd
op het warme strand

kleine cirkelwinden
speelden met
achtergelaten dingen
waaiden op in
een minitornado

bestrooiden ons
met zand als
offerande van
de natuur op een
godvergeten uur

wij holden naar de
zee om af te spoelen
joelden van de kou
toen een onverwachte
golf opdook uit blauw