Zo vele keren in mijn leven
heb ik steeds gezwaaid naar jou
omdat ik zeker weten zou
dat jij voor eeuwig werd verdreven
telkens weer als je beloofde
dat mijn verdriet niet nodig was
de angst van mijn gezicht aflas
dat iemand jou van mij beroofde
doofde ik mijn weemoedzang
en volgde stil de weg met jou
de lasten dragend, vol van trouw
langzaam maar zeker minder bang
berusting kroop nu door mijn leven
in al die keren zonder jou
omdat ik zeker weten zou
nimmer werd jij van mij verdreven
dan op een dag, zonder verdoven
voorspelden tongen jou vertrek
maar toch geen angst, dat was zo gek
een stem die bleef me steeds beloven
hoelang de afstand ook zou zijn
en zelfs al duurde het een leven
ik zou echt nooit de kracht opgeven
die mij bewust maakt van de lijn
die ons verbindt door dagen dromen
decennia zijn reeds verstreken
en tot nog toe is niet gebleken
een teken dat je terug zult komen
zo vele keren in mijn leven
klinkt uit de stem van het heelal
dat ik heel zeker weten zal
jij bent altijd bij mij gebleven
Nino Michielse