Decorum van vlaggen

hoe speels
joviale bestuurders
ook lachen er is altijd een
netwerk van achterklappen

dus spreken eminenties
grijs en blasé hun
stortvloed vol gladde woorden
is alle transparantie passé

in een decorum van vlaggen
glimmen verstolen de laarzen
grommen onzichtbare
rupsen hun dreigend geluid

balt een woedende massa
eendrachtig de vuist
en schreeuwt weer
de leuzen van vroeger eruit

nog lopen duizenden voeten
radeloos zoekend hun weg
omdat oorlogsgeweld hen
huis en haard heeft ontzegd