De wind blaast erosie

breekijzers roesten
herinneringen slapen
in nachten zonder schaduw

ooit scheen de zon
langs de maan op de sterren
blind voor de dag

mensen krioelen op
de bodem wroetend in tijd
de wind blaast erosie

verbeter de wereld
en jaag op de dood voor
een nieuw perspectief

sporen horen hier niet
de tijd is gegeven om
het leven te vergeten

de kosmos lacht
om die trieste atomen
laat ze maar dromen

wil melker
25/11/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl