De traditionele leest

het was schijn
die mij beelden bracht
vaag en onaf

leven leek nog
zacht te trillen in
een beven als angst

zij contourden
een mooi contrast met
een al volwassen achtergrond

waarin hun pril
en kleurig bewegen
een vitale meerwaarde gaf

nog geen fantasie
want ook mijn geest
volgt de traditionele leest

pas later komen letters
ontrollen zinnen het festijn
van in een nieuwe dimensie te zijn

creatie waarbij
duurzaam lief is verwoord
in het scheppen van eeuwigheid