afscheid

afscheid

heldensokkels had hij al te over beklommen
en het geronnen bloed uit zijn rechterzij
sprengde zijn telgen op het ordinaire volk
terwijl de baronessen zijn geslepen messen

smolten tot ridderorden en bokalen die het
chagrijn van zijn wijn niet langer konden
dragen in het laatst der dagen zij de muren
beklaagden en legden in al zijn vragen niet

verwoordde lagen tot vermaak van menig clo-
chard die zijn klompen kusten en hun gewetens
susten met voor elk sonnet een kogelregen van

valse termen in zijn immer somber hart dat ver-
leden met heden verwart in een nimmer op komen
dagend morgenlied: tijd voor afscheid - liefste

pieter c paardenkooper
4 december 2009