27000 dagen

Terwijl jij allang niet meer bestaat
Heb ik nog de gewoonte
Kalorien te tellen
Met in mijn achterhoofd
De wens om ooit weer slank te zijn

Een mens heeft eeuwig leven, elke dag
Ik zie het in de spiegel. Het gezicht
Herkent geen eindigheid, wel rimpels.
Het hart begrijpt het tijdelijke niet en ook het weten
Weet het niet

Dus tel ik kalorieen, en werk aan mijn jeugd
Als de gewoonste zaak. Soms tel ik dagen en ik schrik:
Een mens leeft ongeveer 27.000 dagen
En ik leefde er al 19.000…
Ik ben al bijna net zo dood
Dus doe ik dikwijls dingen die mijn tijd verspillen
Ik zie het pas, ja ik herinner het mij weer
Als ik surfend op het internet per ongeluk
Een foto van je tegenkom. Ik vond je
Toen ik op Google zocht naar een portret van Mozart
Je staat tussen de doden en je hoort erbij

Zoveel doden die mij niet meer kennen
Zoveel levenden die stervenden zijn en het niet weten
En nog elkaar niets gunnen
Zo is het leven dan, het leven van een mens
Hebben, en elkaar niets gunnen, surfen op het internet
Het bevredigen van de behoeftes tot in het uiterste ontspoort
En kalorieen tellen in de hoop weer slank te worden…

Nee, dan doen de andere beesten het beter